blog archives

favorite blogs

Var svo oheppin...
ad lenda i 35 stiga hita solskini vid vesturstrond Italiu (5 terre) i gaer og er nu ordin kaffibrun. Folhviti litarhatturinn minn, stolt mitt til margra ara, hefur sagt sitt sidasta og eg mun ekki fa hans notid i sumar! Annars var ferdalagid algjort aevintyri!

Vinur minn hann Robbi atti afmaeli og baud mer heim til sin i ekta italskt fjolskylduafmaelisbod. Hann vard nefninlega 28 ara i gaer. Thar hitti eg gamlar og ogurlega hressar fraenkur hans, ein heitir Maria og er taeplega niraed en meinskemmtileg, eda a.m.k. vorum vid nofnurnar godar saman. Hun meira ad segja baud mer heim ad gista hja ser eftir a og eg hafdi mikla longun til thess en thottist viss um ad Robbi yrdi ekki svo anaegdur, enda er hann naeturgoltur eins og eg og til i ad takast a vid aevintyri naeturinnar eftir fjolskyldufarirnar.

Ja, naeturaevintyrid byrjadi med mikilli bilveiki thvi vid keyrdum um snarbrott og beygjusael fjoll. Svo um fjogurleytid komum vid ad fyrsta sjavarthorpinu af fimm (le cinque terre). Gengum medfram klettottri strondinni a milli baeja. Ad lokum tokum vid okkur sundsprett i baenum Corniglia, afar hressandi. Sjorinn var enntha kaldur eftir nottina en solin stod hatt og vann laumulega vid ad brunka hudina mina, sem kaerdi sig ekkert um ad brunkast.

Annars verd eg ad thjota a lestarstodina nuna thvi Kata vinkona er ad koma i heimsokn og vid aetlum ad mala baeinn raudan i nott asamt Johonnu vinkonu i Milano (hun leggur stund a ljosmyndun thar).

posted by Maria 4:12 AM

home